Pytania o hydrologii

Acqua alta (pol. wysoka woda) – termin używany we włoskiej prowincji Veneto, określający wyjątkowo duży przypływ. Zjawisko acqua alta jest konsekwencją różnicy ciśnienia atmosferycznego na dwóch krańcach Adriatyku i silnych powiewów południowego wiatru sirocco oraz bora, które dodatkowo napędzają w stronę lądu masy wody, utrudniając ich cofanie się w czasie odpływu.

Woda morska, woda słona – woda występująca w morzach i oceanach. W wodzie tej są rozpuszczone tysiące związków chemicznych i prawie wszystkie pierwiastki chemiczne obecne na kuli ziemskiej. Woda morska stanowi ponad 97% wody obecnej w formie ciekłej na powierzchni Ziemi, tzw. woda słodka stanowi zaś mniej niż 3%.

Szkier skalista wysepka, muton, powstały w wyniku niszczenia podłoża przez lodowiec oraz zalania. Szkiery charakterystyczne są dla bałtyckich wybrzeży Szwecji i Finlandii (np. Wyspy Alandzkie), zachodnich wybrzeży Norwegii oraz wybrzeży Alaski.

Eutrofizacja – proces wzbogacania zbiorników wodnych w pierwiastki biofilne, skutkujący wzrostem trofii, czyli żyzności wód. Proces ten dotyczy nie tylko zbiorników wodnych, ale również cieków. Najskuteczniejszą metodą walki z procesem eutrofizacji jest ograniczenie antropogenicznego dopływu biogenów do wód – kompostowanie odchodów.

Chociaż Ziemię w aż niemal 71 % pokrywa woda, to tylko 2,5% z niej to woda słodka. Wielkość zasobów wody słodkiej na Ziemi szacuje się na 35 mln m³. Jej największe skupisko (lodowce i pokrywy śnieżne) znajduje się na Antarktydzie – według naukowców niemal 61% wszystkich wód słodkich.

Hydrofon to mikrofon służący do odbierania dźwięków rozchodzących się w wodzie. Dźwięki chwytane przez hydrofony są przetwarzane w sygnały elektryczne. Układ fazujący określa na podstawie różnic sygnałów z poszczególnych hydrofonów kierunek źródła szumów, nadto sygnały elektryczne zamieniane są po wzmocnieniu ponownie na fale dźwiękowe w słuchawkach lub głośniku operatora systemu. Hydrofon podstawowym elementem sonaru.

Niestabilność Kelvina-Helmholtza zachodzi, gdy w jednorodnym płynie lub na granicy dwóch płynów występuje ścinanie. Przykładem jest wiatr wiejący nad wodą: niestabilność manifestuje się falami na powierzchni wody. Niestabilność jest również obserwowana w chmurach, w magnetosferze i atmosferze Saturna a także w koronie słonecznej.

Transpiracja jest procesem, w którym wilgoć przechodzi przez rośliny od korzeni do małych porów na spodniej stronie liści. Tam zamieniana jest w parę i uwalniana do atmosfery. Ocenia się, że około 10% wilgoci dostaje się do atmosfery dzięki procesowi transpiracji. Transpiracja może prowadzić do powstawania chmur nad obszarami leśnymi zwanymi silvagenitus (od łac. silva – las).

Limnologia (gr. limno – staw, jezioro słodkowodne oraz logos – nauka), hydrologia jezior – zajmuje się badaniem wód zbiorników śródlądowych, ich bilansem wodnym, ustrojem termicznym i lodowym. Zajmuje się także procesami kształtowania brzegów, sedymentacją, prądami i falami.

Tama we Włocławku przegradza Wisłę na jej 675 kilometrze. Ma długość jednego kilometra i podnosi wodę w rzece o prawie 13 metrów. Powyżej tamy powstało jezioro, które ma powierzchnię 75 kilometrów kwadratowych i może pomieścić 370 milionów metrów sześciennych wody.