Kartagina - pytania

Hannibal po przegranej bitwie pod Zamą schronił się na dworze seleucydzkiego władcy Antiocha III. Po klęsce Antiocha w wojnie z Rzymem w 189 p.n.e. uciekł do Bitynii, gdzie popełnił samobójstwo, wypijając truciznę, którą dostał od ojca i nosił zawsze w pierścieniu, by nie wpaść w ręce Rzymian i nie zostać umieszczonym w klatce podczas triumfu.

Koń berberyjski (berber) to stara rasa konia o niejasnym pochodzeniu. Cechuje się wieloma podobieństwami do prymitywnego konia typu 3. Rasa ta jest wytrzymała i bardzo podobna do konia arabskiego. Rasa ta wywodzi się prawdopodobnie od koni numidyjskich. Zostały udomowione przez Kartagińczyków. Konie berberyjskie zasłynęły jako protoplaści wielu innych ras.

Nazwa ogólna dla konfliktów zbrojnych między Republiką rzymską a Kartaginą, państwem powstałym z fenickiej (łac. Poeni – Fenicjanie, punicus – fenicki, bella punica – wojny fenickie) kolonii w Afryce Północnej (obecnie Tunezja), jakie rozegrały się z przerwami w okresie od 264 do 146 r. p.n.e. Przyczyny wojen punickich skupiały się wokół sporów o wpływy polityczne i gospodarcze w zachodniej części basenu Morza Śródziemnego.

Ruiny Kartaginy znajdują się na przedmieściach Tunisu. Stanowią jedną z głównych atrakcji turystycznych Tunezji, choć położone są w pewnym oddaleniu od znajdujących się bardziej na południu głównych tunezyjskich kurortów.