Pytania o mitologii greckiej

Taka samą nazwę nosi zarówno kontynent Europa, który ma 10, 2 miliona km 2, Europa jako bogini Grecka: Europa (gr. Εὐρώπη) – w mitologii greckiej królewna tyryjska i królowa kreteńska, córka Agenora, fenickiego władcy miast Sydonu i Tyru i jego pierwszej lub drugiej żony Telefassy, Argiope lub Antiope. Słynęła z niezwykłej urody. Zeus, zakochawszy się w Europie, przybrał postać pięk. śnieżnob. byka i zjawił się na łące. Jak i księżyc Galileuszowy, planety Jowisz Europa (Jowisz II) – czwarty co do wielkości księżyc Jowisza z grupy księżyców galileuszowych i 6 co do wielkości satelita w U Słon.

Podanie głosi, że człowiek jest tworem jednego z tytanów – Prometeusza, który ulepił go z gliny pomieszanej ze łzami. Duszę zaś dał mu z ognia niebieskiego, którego parę iskier ukradł z rydwanu słońca. Motyw mitu o Prometeuszu był podejmowany już we wczesnym antyku.

Pierwszą kobietą na ziemi była Pandora. Hefajstos stworzył ją na wzór bogiń i miała być ona darem dla ludzi. W posagu otrzymała glinianą beczkę, której zawartości nikt nie znał. Na rozkaz Zeusa Hefajstos ulepił z gliny i wody pierwszą kobietę, którą charyty i hory pięknie przyodziały. Atena nauczyła ją prac domowych, Afrodyta obdarowała urodą, a Hermes podzielił się z nią swoimi cechami charakteru.

Flegeton w mitologii greckiej uosobienie rzeki ognia w podziemiu Tartaru. W Boskiej komedii Dantego, zapożyczony z mitologii Flegeton jest rzeką wrzącej krwi w siódmym kręgu Piekła. Pogrążone w niej dusze morderców i tyranów nie mogą się wynurzać, będąc stale strzeżonymi przez centaury.

Dwanaście prac Heraklesa (także dwanaście prac Herkulesa) – kara nałożona przez wyrocznię delficką na herosa Heraklesa (w mitologii rzymskiej występuje jako Herkules), za wymordowanie przez niego własnej rodziny. Zadania te miały przewyższać siły jednego człowieka.

Epimeteusz – jeden z tytanów w mitologii greckiej. Uchodził za syna Japeta i Klimene lub Azji, był bratem Atlasa, Prometeusza i Menojtiosa. Był ojcem Pyrry. Mimo ostrzeżeń Prometeusza poślubił Pandorę, która była zesłaną przez bogów pierwszą kobietą. Za jej namową otworzył jej puszkę i tym sprowadził na ludzkość wszelkie nieszczęścia.

Orfeusz Mity wspominają o cudownym oddziaływaniu śpiewu Orfeusza. Jego muzyka oddziaływała nie tylko na ludzi: mogła ona uśmierzać huczące fale morza i sprawiała, że ku śpiewakowi pochylały się drzewa, a dzikie bestie szły za nim łagodne jak baranki. Orfeusz jest również uważany za twórcę orfizmu, mistycznego nurtu religijnego, którego głównym elementem była wiara w wędrówkę dusz, czyli metempsychozę

Arion Arion (stgr. Ἀρίων) – na wpół mityczny poeta i kitarzysta grecki. Arion żył w VII wieku p.n.e. i pochodził z wyspy Lesbos. Przebywał na dworze Periandra, tyrana Koryntu. Uchodzi za twórcę dytyrambu. Według legendy miał popłynąć na Sycylię, aby wziąć udział w zakończonym dla niego zwycięsko konkursie. W drodze powrotnej koryncki statek, na którym płynął, został zaatakowany przez piratów. Arion wyskoczył za burtę i został cudownie ocalony przez delfiny, które upodobały sobie jego śpiew.

Wyjścia z labiryntu Minotaura z tym zmagał się Tezeusz. Pozostałe to jedne z prac Heraklesa a było ich 12...1) Przyniesienie lwa z Nemei. 2) Zabicie hydry. 3) Sprowadzenie łani Artemidy. 4) Pojmanie dzika z Erymantu. 5) Oczyszczenie stajni Augiasza. 6) Przyniesienie byka z Krety. 7) Zabicie krwiożerczych ptaków. 8) Sprowadzenie klaczy króla Diomedesa. 9) Zdobycie pasa Hipolity. 10) Przyprowadzenie wołów Gerionosa. 11) Przyniesienie jabłek z ogrodu Hery. 12) Wyprowadzenie Cerbera z piekieł.

Aganippe (zwane też Hippokrene) – w mitologii greckiej źródło natchnienia w Beocji w gaju u podnóża góry Helikon. Wody źródła wytrysnęły z ziemi pod wpływem uderzenia kopyta Pegaza. Stało się siedzibą nimfy o tym samym imieniu, córki boga-rzeki Termessos w Beocji oraz ulubionym miejscem pobytu muz.