Pytania o monetach

Ort – moneta srebrna bita w Polsce od XVII do XVIII wieku (równa ¼ talara). Wprowadzono ją w Gdańsku w roku 1608 na wzór niemieckiego ortstalara. Wprowadzając ową monetę, Gdańsk chciał sobie zapewnić dobrą i uniwersalną walutę niezbędną do zawierania transakcji zagranicznych. Na jednego orta gdańskiego składało się 10 do 18 groszy Polskich.

Portugał (port. portuguez, niem. Portugalöser) – potoczna nazwa złotej monety wielodukatowej, obiegającej w Europie w XVI i XVII wieku. W Polsce i na Litwie była to największa moneta obiegowa bita w XVI/XVII wieku, a zapoczątkował ją Zygmunt August.

Moneta zdawkowa – okrągła drobna jednostka monetarna, będąca częścią ułamkową (przeważnie 1/100) podstawowej jednostki w danym państwie.

Banknot o nominale 10 zł. Zabezpieczenia: znak wodny: portret księcia Mieszka I. nitka zabezpieczająca: powtarzający się napis składającym się z oznaczenia „10 ZŁ” oraz jego odbicia lustrzanego.

Kobo – drobna moneta nigeryjska wprowadzona w 1973 r. jako 1/100 nowej waluty nairy, wchodzącej w miejsce funta nigeryjskiego, którego 1/100 był pens nigeryjski. W obiegu znajdują się monety o nominałach 1/2, 1, 5, 10 i 25 kobo.

Liberty Nickel z 1913 r to licząca 5 sztuk partia amerykańskiej monety o nominale 5 centów. Była formalnie produkowana do 1912 r, jednak pięć egzemplarzy zostało wybitych ze sfałszowaną datą 1913 r. Są one obecnie jednymi z najrzadziej spotykanych numizmatów i należą do najdroższych monet świata. Egzemplarz sprzedany na aukcji na Florydzie w 2010 r uzyskał cenę ponad 3,7 mln dol.

Lir włoski był walutą Włoch w latach 1861-2002. W Królestwie Włoch, utworzonym przez Napoleona I był on walutą obowiązującą na terenie kraju. Po zjednoczeniu Włoch w 1861 lir stał się obowiązującą walutą na terenie całego kraju. Zastąpił on m.in. florena lombardzko-weneckiego, piastrę sycylijską, lirę parmeńską.

Diner – pamiątkowa jednostka monetarna Andory, wydawana i bita oficjalnie od roku 1977 (wcześniej jedynie w krótkich nieoficjalnych seriach). Przeznaczona do celów kolekcjonerskich, nie jest używana w normalnym obiegu pieniężnym. Występuje jedynie w formie monet – srebrnych, złotych i bimetalicznych (m.in. brąz z miedzioniklem, także złoto z platyną) oraz tri-metalicznych.

Półgrosz koronny to srebrna moneta bita w Polsce, na Litwie i na Śląsku od XIV do XVI wieku (równa 1/2 grosza). Wprowadzona przez Władysława Jagiełłę w wyniku cyklu reform z lat 1393-1398.

Obol - drobna moneta, w starożytnej Grecji równa 1/6 drachmy, w średniowieczu równa 1/2 denara (półdenar)