Pytania o narciarstwie

Freeskiing narciarstwo polegające na skakaniu na skoczniach i wykonywaniu w powietrzu ewolucji (trików) takich jak: obroty, salta, graby (chwyty za nartę w locie) oraz na ślizganiu się po poręczach i boksach. Do uprawiania freeskiingu używa się specjalnego rodzaju nart, tzw. twin tip skis, czyli nart o podgiętych przodach i tyłach, co pozwala na swobodną jazdę zarówno przodem, jak i tyłem.

Najbardziej utytułowanym narciarzem alpejskim w historii igrzysk olimpijskich jest Norweg Kjetil André Aamodt. W latach 1992–2006 zdobył on osiem medali – cztery złote, dwa srebrne i dwa brązowe. Pozostaje jedynym alpejczykiem, który ma na koncie cztery tytuły mistrza olimpijskiego. Po trzy złote medale zdobyli Alberto Tomba, Toni Sailer i Jean-Claude Killy.

Telemark to zarówno okręg administracyjny Norwegii, pasmo górskie w Norwegii oraz styl lądowania w skokach narciarskich.

Adam Małysz na Zimowych Igrzyskach Olimpijskich nie zdobył żadnego złotego medalu olimpijskiego. W 2002 w Salt Lake City zdobył srebro i brąz, a w 2010 r. w Vancouver - dwa srebrne medale.

Pierwszy konkurs skoków narciarskich rozegrano 31 stycznia 1892 roku w Holmenkollen na pierwszej większej skoczni - Holmenkollbaken. Wygrał go norweg Arne Ustvedt który skoczył 21,5 metra. Pierwszy skok na nartach w 1860 roku oddał Norweg Sondre Nordheim, a już dwa lata później w norweskiej miejscowości Trysil odbyły się pierwsze oficjalne zawody. W 1892 r. Oskar II, władca Szwecji i Norwegii z dynastii Bernadotte ufundował tzw „Puchar Króla” dla najlepszego skoczka w organizowanych co roku zawodach.

Zawody rozgrywane są na skoczniach w Niemczech (Oberstdorf, Garmisch-Partenkirchen) i Austrii (Innsbruck, Bischofshofen). Zwycięzcą zostaje zawodnik, który zdobył największą liczbę punktów we wszystkich czterech konkursach łącznie.

Narciarstwo alpejskie to konkurencje zjazdowe. Tymczasem Finlandia jest płaska (poza niewielkimi górami na odległej północy), nie ma więc w niej odpowiednich warunków do treningu. Cały dorobek olimpijski Finlandii w narciarstwie alpejskim to zaledwie jeden srebrny medal w slalomie gigancie. Zdobyła go Tanja Poutiainen w roku 2006.

Spośród 397 medali rozdanych do tej pory, Austria zdobyła 105, prawie dwa razy tyle, co druga w tej klasyfikacji Szwajcaria (56 medali). Austriacka dominacja nie ogranicza się do Igrzysk Olimpijskich - Austriacy wygrali do tej pory prawie 30% wszystkich rozegranych konkurencji pucharu świata w narciarstwie alpejskim.

Choć Australia kojarzy się przede wszystkim z klimatem pustynnym, to w górach Nowej Południowej Walii, Wiktorii oraz Tasmanii istnieje kilka dobrze rozwiniętych ośrodków narciarskich. Są one w zasięgu weekendowych wypadów wielu Australijczyków. Mieszkańcy Canberry mają zaledwie dwie godziny jazdy do ośrodków narciarskich Nowej Południowej Walii, zaś ośrodek Mount Baw Baw znajduje się jedynie 120 km od Melbourne.

Telemark to technika używana podczas zjazdów z wiązaniami typu biegowego (z wolną stopą). Polega ona na zakręcaniu poprzez przyklęk na jednej nodze. Technikę tą rozpropagował Norweg Sondre Norheim, demonstrując ją w roku 1868 podczas zawodów skoków narciarskich. Niedługo potem zdominowała narciarstwo - i była bardzo popularna aż do lat 1910-tych, gdy w krajach alpejskich zaczęły się rozpowszechniać techniki zjazdowe wykorzystujące wiązania narciarskie ze sztywną stopą.