Okulistyka - pytania

Gonioskopia jest jednym z badań przeprowadzanych w celu wykrycia jaskry i klasyfikacji jej na jaskrę z otwartym bądź zamkniętym kątem przesączania. Najczęściej do przeprowadzenia badania używa się jednego z lusterek trójlustra Goldmanna.

Tablice Ishihary tablice używane przez okulistów do sprawdzenia zdolności rozróżniania kolorów czerwonego i zielonego. Ich nazwa pochodzi od pomysłodawcy, japońskiego okulisty, Shinobu Ishihary. Każda tablica składa się z koła utworzonego przez różnych rozmiarów okrągłe plamy, różniące się w nieznaczny sposób barwami. Układ plam w kolorze.

Krótkowzroczność - miopia, Krótkowzroczność, miopia – jedna z najczęściej spotykanych wad refrakcyjnych wzroku polegająca na tym, że układ optyczny oka nieprawidłowo skupia promienie świetlne. Oko miarowe to takie, które bez żadnego napięcia mięśni, a więc bez akomodacji, skupia równoległe promienie światła dokładnie na siatkówce, czyli dla obiektu nieskończenie odległego.

Optometrysta to specjalista w zakresie ochrony zdrowia, skupiony na rozwiązywaniu problemów wzroku. W przeciwieństwie do lekarza okulisty, optometrysta może badać tylko wzrok. Nie zdiagnozuje choroby, nie wyjmie z oka ciała obcego ani nie wykona zabiegów chirurgicznych na gałce ocznej. Optometria (gr. optos – widziany i metreo – mierzenie) – dziedzina wiedzy stosowanej, zajmująca się procesem widzenia, a szczególnie ochroną, usprawnieniem, zachowaniem i rozwojem tego procesu.

Akomodacja oka to fizjologiczny proces polegający na dostosowywaniu się oka do oglądania obiektów, które znajdują się w różnych odległościach. Aby móc ostro i wyraźnie widzieć przedmioty, oko musi za każdym razem dobierać odpowiednią długość ogniskowej układu optycznego.

Akomodacja (nastawność oka) ustawianie ostrości. Dostosowanie to polega na odpowiednim doborze długości ogniskowej układu optycznego oka, tak aby na siatkówce powstawał ostry obraz oglądanego przedmiotu. Zakres akomodacji oka człowieka to odległość między punktem bliży i dali wzrokowej.

Zez łac. strabismus jest wadą oczu objawiającą się osłabieniem mięśni ocznych, co powoduje zmianę kąta patrzenia jednego oka względem drugiego. Efektem zeza jest zaburzenie widzenia stereoskopowego. Osoby z zezem mogą mieć trudności z prowadzeniem pojazdów mechanicznych.

Tritanopia – wada wzroku polegająca na nierozpoznawaniu barw żółtej i niebieskiej. Wada dotyczy około 0,0015% (0,002% mężczyzn i 0,001% kobiet) populacji. Wada ta jest wynikiem braku czopków czułych na barwę niebieską.

Wziernik okulistyczny zawiera źródło światła, które lekarz wykonujący badanie kieruje na poszczególne struktury dna oka, i system soczewek pozwalających skorygować możliwe wady wzroku badającego i badanego, a dzięki temu uzyskać ostry obraz dna oka. Światło wziernika ogniskuje się kolejno na strukturach ciała szklistego, tarczy nerwu wzrokowego, naczyniach krwionośnych, obwodowej części siatkówki i w końcu na plamce.

Oftalmoskop (wziernik oczny) - przyrząd medyczny, wziernik służący do badania dna oka. Pierwszy oftalmoskop został zbudowany w 1851 r. przez Hermanna von Helmholza. Przyrząd pod koniec XIX wieku udoskonalił polski okulista i wynalazca Ksawery Gałęzowsk.