Prawo konstytucyjne - pytania

Kadencja (łac. cadentia „upadek”) – określony przez prawo okres pełnienia danej funkcji (urzędu) przez urzędnika lub organ pochodzący z wyboru. Na przykład określona w konstytucji kadencja prezydenta w Polsce trwa 5 lat, a Sejmu i Senatu – 4 lata.

Preambuła (łac. praeambulum, od praeambulare "iść wcześniej") – wstęp do aktu prawnego, zwykle o istotnym znaczeniu politycznym (umowy międzynarodowe, konstytucje, rzadziej ustawy i akty niższego rzędu), opisujący okoliczności wydania aktu oraz określający cele, jakim powinien on służyć.

Konstytuanta – organ powołany specjalnie przez suwerena (naród), złożony z reprezentantów wybranych przez niego, któremu powierzone zostaje opracowanie i uchwalenie konstytucji. Sposób ten był często stosowany dawniej, np. Norwegia (1814), Rosja (1918), Włochy (1947).

Wotum zaufania – podjęta w specjalnym głosowaniu uchwała parlamentu w systemie rządów parlamentarno-gabinetowych, wyrażająca zaufanie do działalności rządu, kończąca proces powoływania rządu lub aprobująca jego bieżącą działalność. Wotum zaufania to jedna z form kontroli Rady Ministrów przez Sejm. Powołany przez Prezydenta.

"Pacta sunt servanda" znaczy tyle samo, co "umów należy dotrzymywać". Jest to podstawowa zasada prawa cywilnego i międzynarodowego, jednak nie jest ona bezwzględna – może być ograniczona klauzulą "rebus sic stantibus".

W zależności od rodzaju gminy (wiejska, miejsko-wiejska, miejska, miejska na prawach powiatu) organem wykonawczym może być wójt, burmistrz albo prezydent miasta.

Ważność wyborów w Polsce stwierdza Sąd Najwyższy.

Zgodnie z art. 227. ust. 3. Konstytucji RP Prezes NBP jest powoływany przez Sejm na wniosek Prezydenta RP na sześcioletnią kadencję.