Pytania o psychologii

Test Rorschacha stworzony w 1921 roku przez szwajcarskiego psychoanalityka, Hermanna Rorschacha. Na podstawie testu wnioskuje się o nieświadomych treściach psychicznych, cechach osobowości (jest on używany w diagnozie klinicznej). Test składa się z 10 tablic z plamami atramentowymi (5 szaroczarnych, 2 szaroczerwone i 3 kolorowe). Tablice prezentuje się osobie badanej, która opowiada, co na nich widzi. W odpowiedziach bierze się pod uwagę.

Wilhelm Maximilian Wundt (1832-1920) to niemiecki psycholog i filozof, uważany za twórcę psychologii eksperymentalnej oraz nazywany „ojcem psychologii”. W 1879 r. Wundt założył w Lipsku słynne laboratorium psychologiczne. Data ta jest uważana za początek psychologii klasycznej (eksperymentalnej). Traktuje ona psychologię jako naukę przyrodniczą, która powinna być badana metodami doświadczalnymi.

Z powodu strachu oraz paniki wywołanej strachem przed mostami, chorzy na gefyrofobię starają się unikać dróg, które mogą prowadzić przez mosty.

Stanfordzki eksperyment więzienny-projekt badawczy, który miał za zadanie zbadać psychologiczne efekty symulacji życia więziennego. Przeprowadziła go grupa psychologów Uniwersytetu Stanforda pod przewodnictwem Philipa Zimbardo w 1971 roku. Celem eksperymentu było konfrontowanie tezy o radykalnej zmianie zachowania (skłonności do ogromnego okrucieństwa) zwyczajnych ludzi, kiedy stają się anonimowi i mogą traktować innych przedmiotowo oraz badanie wpływu otoczenia, autorytetu, solidarności grupowej oraz konkretnej sytuacji na działania jednostek (eksperyment Milgrama).

Zaburzenie psychiczne określające różnego rodzaju odczuwanie zmian otaczającego świata. Osoba dotknięta derealizacją ma poczucie jakby otaczający ją świat był w jakiś sposób zmieniony, nierealny, oddalony. Główną przyczyną pojawienia się tego zaburzenia jest lęk, jednak może do niej również doprowadzić zmęczenie.

Aleksytymia (łac. alexithymia, z gr./łac. stgr. λεξις, θυμος, a - przedrostek negujący, lexis – słowo, thymos – emocja) to niezdolność do rozumienia lub identyfikowania emocji oraz ich nazywania i wyrażania. Doprowadza to do braku rozładowania napięć i niepokoju. Aleksytymicy nie potrafią odróżniać pobudzenia emocjonalnego od fizjologicznego.Termin wprowadził do medycyny Peter Sifneos w 1973 roku.

Dżelada brunatna (Theropithecus gelada) należy do rodziny koczkodanowatych. Skóra na piersi i gardzieli jest nieowłosiona, czerwona i tworzy na sercu plamę w kształcie klepsydry. Dlatego dżelady często określane są jako małpy o krwawiącym sercu. Żywią się głównie trawą i łączą w stada liczące do 70 osobników. Zamieszkuje skaliste wąwozy górskie w Etiopii. Nazwa rodzajowa jest połączeniem greckich słów „dzika bestia” oraz „małpa”. Atakowane stado broniąc się obrzuca przeciwnika kamieniami.

Ksenofobia (stgr. ξένος ksenós – obcy) Ksenofobia może dotyczyć wszystkiego, co wiąże się z obcokrajowcami, osobami nieznanymi, innymi pod pewnymi względami. Ksenofobia może stać się immanentną wartością powszechnie akceptowaną w społeczeństwie lub w pewnych grupach społecznych. Osoba przejawiająca ksenofobię to ksenofob.

Kompleks Klitajmestry – podświadoma nienawiść żony do męża. Wynika ze związanych z jego osobą, silnych, traumatycznych przeżyć, pozornie zapomnianych, jednakże rzutujących na jej późniejsze zachowanie. Mitycznym prawzorem jest Klitajmestra, żona króla Myken – Agamemnona, która razem ze swoim kochankiem zamordowała swojego męża.

Efekt Pigmaliona to odmiana samospełniającej się przepowiedni - zidentyfikowana po raz pierwszy przez socjologa Roberta Mertona. Odkrył on, że ludzie wykazują tendencję do zachowywania się zgodnie z tym, czego oczekują od nich inni (jego odwrotność to efekt Golema). Nazwa efektu pochodzi od mitycznego króla Cypru Pigmaliona. Zniechęcony do otaczających go kobiet stworzył rzeźbę kobiety z kości słoniowej. Błagał bogów by ją ożywili. Afrodyta wysłuchała jego próśb - rzeźba została ożywiona.