Pytania o sercu

Krążenie małe część krwiobiegu u niektórych zwierząt z układem krwionośnym zamkniętym: głowonogów i licznych kręgowców, w tym człowieka, w prawej komorze sercaktórej rolą jest dostarczanie krwi odtlenowanej do narządów oddechowych i zabranie z nich krwi natlenowanej.

Płazy i gady posiadają serce trójdzielne czyli 1 komorę, u gadów występuje niepełna przegroda między komorami zapobiegająca całkowitemu mieszaniu się krwi, wyjątkiem jest krokodyl, który posiada całą przegrodę między komorami.

Posiadają serce z dwoma komorami oraz dwoma przedsionkami. Przez lewą stronę serca przepływa krew utlenowana, a przez prawą odtlenowana. W sercu krew pozbawiona tlenu nie miesza się z krwią zaopatrzoną w tlen. Serce (łac. cor, gr. kardia) – centralny narząd układu krwionośnego strunowców, stawonogów, pazurnic, mięczaków i ramienionogów. Zazwyczaj narząd ten otoczony jest osierdziem.

Serce człowieka składa się z dwóch przedsionków i dwóch komór. Serce pompuje krew zgodnie z rytmem narzuconym przez komórki bodźcotwórcze w węźle zatokowo-przedsionkowym. Generuje on impulsy elektryczne biegnące do węzła przedsionkowo-komorowy i z niego szerzące się dalej układem bodźcoprzewodzącym, wywołując skurcze całego serca.

To inaczej pęczek przedsionkowo- komorowy. To element układu przewodzenia bodźców. Pęczek Hisa przewodzi z przedsionka dalej do komór sercowych. Przy bloku odnogi pęczka dochodzi do zwolnienia pracy serca, co może być wadą wrodzoną lub nabytą.

Kardiomiopatia jest stanem, w którym mięśnie serca stają się bardzo gęste i tracą funkcję. Kardiomiopatia jest znana z powodu nagłej śmierci, szczególnie u młodych sportowców. Leki mogą czasami go kontrolować, ale w niektórych przypadkach pacjent potrzebuje przeszczepu serca.

Zastawki serca półksiężycowate: zastawka aorty zastawka pnia płucnego

Zadaniem tętnic wieńcowych jest doprowadzanie krwi bogatej w tlen i substancje odżywcze do komórek serca oraz odprowadzanie z nich dwutlenku węgla i ubocznych produktów metabolizmu.

Zawał serca następuje w momencie zamknięcia naczynia krwionośnego w sercu, przez co dopływ krwi jest przerwany i do mięśnia nie dociera tlen.

Pierwszego przeszczepu dokonał w RPA Christiaan Barnard. Miało to miejsce 3. grudnia 1967 roku. Pacjent zmarł jednak po 18. dniach w wyniku zapalenia płuc.