Układ krwionośny - pytania

Ryby mają jeden obieg krwi. Krew z tkanek ciała dostaje się do zatoki żylnej, która pompuje ją do przedsionka serca. Skurcz przedsionka przekazuje krew do komory. Z komory krew wpływa tętnicami do skrzeli.

Krążenie małe część krwiobiegu u niektórych zwierząt z układem krwionośnym zamkniętym: głowonogów i licznych kręgowców, w tym człowieka, w prawej komorze sercaktórej rolą jest dostarczanie krwi odtlenowanej do narządów oddechowych i zabranie z nich krwi natlenowanej.

Płazy i gady posiadają serce trójdzielne czyli 1 komorę, u gadów występuje niepełna przegroda między komorami zapobiegająca całkowitemu mieszaniu się krwi, wyjątkiem jest krokodyl, który posiada całą przegrodę między komorami.

Posiadają serce z dwoma komorami oraz dwoma przedsionkami. Przez lewą stronę serca przepływa krew utlenowana, a przez prawą odtlenowana. W sercu krew pozbawiona tlenu nie miesza się z krwią zaopatrzoną w tlen. Serce (łac. cor, gr. kardia) – centralny narząd układu krwionośnego strunowców, stawonogów, pazurnic, mięczaków i ramienionogów. Zazwyczaj narząd ten otoczony jest osierdziem.

Żyła wrotna, krótkie naczynie, mierzące 6–8 cm, o znacznej średnicy (15–20 mm), doprowadzające krew do wątroby. Nie należy do arterii. Kanał Augustowski, aorta i Ul. Puławska w Warszawie to wszystko arterie główne.

Żyły płucne (łac. venae pulmonales) – krótkie, silne cztery (u człowieka) naczynia żylne prowadzące krew utlenowaną z płuc do lewego przedsionka serca. Żyły płucne prowadzą krew utlenowaną, a nie jak większość żył - krew nieutlenowaną. U ssaków liczba żył płucnych jest zmienna gatunkowo i osobniczo.

Jedyną żywą częścią ciała, do której nie dopływa krew jest rogówka oka. Odbiera ona tlen bezpośrednio z powietrza. Odżywia się dzięki dyfuzji – przez łzy i ciecz wodnistą gałki ocznej, a także dzięki neurotrofinom dostarczanym przez unerwienie rogówki.

Zastawki serca półksiężycowate: zastawka aorty zastawka pnia płucnego

Zadaniem tętnic wieńcowych jest doprowadzanie krwi bogatej w tlen i substancje odżywcze do komórek serca oraz odprowadzanie z nich dwutlenku węgla i ubocznych produktów metabolizmu.

Zawał serca następuje w momencie zamknięcia naczynia krwionośnego w sercu, przez co dopływ krwi jest przerwany i do mięśnia nie dociera tlen.