Zabytki starożytnej Grecji - pytania

Omfalos (gr. omphalós „pępek”) – starożytny artefakt w kształcie półokrągłego kamienia, który przez starożytnych Greków uważany był za pępek świata. Kamień znajdował się w świątyni Apolla w Delfach. Był on również uważany za wyrocznię, dzięki której ludzie kontaktowali się z bogami. Obecnie eksponowany przez Muzeum Archeologiczne w Delfach.

Ostrakon skorupa naczynia ceramicznego lub odłamek kamienny, służące jako materiał piśmienniczy, głównie w starożytnym Egipcie i Grecji. W Egipcie ostrakony występują już od czasów Starego Państwa. Zapisywano na nich podręczne notatki.

Lwia Brama albo Brama Lwic (błędnie Brama Lwów) – główna brama cytadeli mykeńskiej, znajdująca się w północno-zachodniej części murów obronnych. Wiodła do niej droga po rampie obudowanej murami ciosowymi. Obramowanie Lwiej Bramy tworzą dwa pionowo ustawione bloki kamienne, nachylone lekko ku środkowi.

Maska Agamemnona – złota maska pośmiertna z późnej epoki brązu (ok. XVI w. p.n.e.), odnaleziona przez niemieckiego archeologa–amatora Heinricha Schliemanna (1822–1890) w jednym z grobów na terenie starożytnych Myken.

Tunel Eupalinosa – starożytny podziemny akwedukt na greckiej wyspie Samos, zbudowany w połowie VI wieku p.n.e. z rozkazu tyrana Polikratesa. Przez Herodota (III, 60) uznany za jedno z największych osiągnąć inżynieryjnych świata helleńskiego[1][2]. Akwedukt, wydrążony we wnętrzu wysokiej na 237 m góry, miał na celu zaopatrywanie miasta Pythagorion w wodę ze źródła w Agiades.