In effigie (łac. w obrazie) – obecna w prawie europejskim od czasów średniowiecza norma pozwalająca na wykonanie kary śmierci na wizerunku skazanego, który nie dożył egzekucji lub zbiegł. Formułę in effigie zastosował Sąd Najwyższy Kryminalny w czasie insurekcji kościuszkowskiej (1794), wykonując wyrok na przywódcach konfederacji targowickiej 29 września 1794.