Pentagramma mirificum (Latin for miraculous pentagram) is a star polygon on a sphere, composed of five great circle arcs, whose all internal angles are right angles. This shape was described by John Napier in his 1614 book along with rules that link the values of trigonometric functions of five parts of a right spherical triangle (two angles and three sides). The properties of pentagramma mirificum were studied, among others, by Carl Friedrich Gauss.

Pentagramma mirificum (łac. cudowny pentagram) to w geometrii sferycznej wielokąt gwiaździsty złożony z pięciu łuków kół wielkich, którego wszystkie kąty wewnętrzne są proste. Figurę tę opisał John Napier w 1614 r. wraz z regułą Nepera, która wiąże wartości funkcji trygonometrycznych pięciu części trójkąta sferycznego prostokątnego. Własności pentagramma mirificum badał między innymi Carl Friedrich Gauss.