Sakoku to polityka izolacjonizmu w Japonii, prowadzona przez rządy rodu Tokugawa. Wjazd obcokrajowców, jak i wyjazd Japończyków, był zabroniony pod groźbą kary śmierci. W latach 1633–1639 wprowadzono liczne akty prawne zakazujące kontaktów z Zachodem i polityka ta była utrzymywana aż do 1853, kiedy to USA wymusiła na Japonii nawiązanie kontaktów zagranicznych. Japończycy mogli swobodnie opuszczać kraj dopiero po restauracji Meiji w 1868.