Oczepiny odbywały się o północy, kiedy to pannie mlodej ścinano warkocz a starsze zamężne kobiety nakładały czepiec. Czepiec weselny, z białego płótna, misternie haftowany, najczęściej był podarunkiem od matki chrzestnej. Umieszczony na głowie, naznaczony znakiem krzyża, stawał się atrybutem małżeństwa.