Abakanalia powstają w wyniku utwardzenia dzianiny pokrytej żywicą syntetyczną – za prekursora tego rodzaju rzeźby uznaje się Magdalenę Abakanowicz. Jej prace to tzw. „Abakany” - rodzaj tkaniny artystycznej będącej monumentalną kompozycją przestrzenną zbliżoną do rzeźby. Cykl takich kompozycji, tworzonych z różnych rodzajów włókien (m.in. sizalu, końskiego włosia, sznurów rozmaitej grubości) i wysoce ekspresyjnych w charakterze, przyniósł Abakanowicz w roku 1965 główną nagrodę na biennale w São Paulo.