Wackami nazywano kieszonkowe woreczki do przechowywania pieniędzy. Tych którzy je wyrabiali nazywano wackarzami lub wackowymi. Do wyrobu wacków stosowano zwykle płótno lub skórę. Pełniły one funkcję ozdobną – ściągano je rzemykiem lub zamykano na zamek i zawieszano sobie na szyi. Największy rozkwit tego rzemiosła miał miejsce w XVI i XVII w., potem wackarze przyłączyli się do cechu rękawiczników i stracili na znaczeniu.