Domestyk (łac: "domesticus", z gospodarstwa domowego, gr: "δομέστικος") to tytuł wojskowy, cywilny i kościelny w późnym Cesarstwie rzymskim i w Bizancjum. Po utworzeniu w połowie VIII wieku tagmata, korpusów wojska zaciężnego stacjonowanych w stolicy państwa ich dowódcy zostali nazwani domestykami. 355 roku domestyk występuje również na czele różnych biur i na wysokich stanowiskach administracyjnych. Kościele domestyk stał na czele grup związanych ze służbą liturgiczną, jako kierownik chóru prowadził śpiewy i aklamacje przed cesarzem i patriarchą.