Należący do zakonu franciszkanów Francesco Petrarca (1304 - 1374) był jednym z pierwszych poetów pochodzących z Italii. Pisał zarówno po włosku, jak i po łacinie. 8 kwietnia 1341 roku na rzymskim Kapitolu Petrarca został uwieńczony wieńcem laurowym – najwyższym odznaczeniem przyznawanym twórcom. Paradoksalnie, właśnie od tego momentu rozpoczął się okres głębokiego załamania psychicznego poety. Depresję pogłębiła epidemia dżumy (1348 r.), która zabrała wielu przyjaciół pisarza. W tym roku umrzeć miała także bohaterka sonetów i ukochana poety – Laura. Ostatnie lata życia spędził w willi w Arquà.