Banda czworga to nazwa odnosząca się do czwórki radykalnych i skrajnie lewicowych działaczy Komunistycznej Partii Chin (KPCh), którzy odgrywali czołową rolę w czasie rewolucji kulturalnej, a po śmierci Mao Zedonga usiłowali przejąć władzę. Termin „banda czworga” po raz pierwszy pojawił się w chińskich mediach po aresztowaniu jej członków w październiku 1976.