Termin „getto” wywodzi się od określenia obszaru starej odlewni na obrzeżach Wenecji, gdzie znajdowała się żydowska dzielnica. Getto weneckie zostało utworzone 29 marca 1516 r chociaż polityczne restrykcje ograniczające prawa i pobyt Żydów istniały tam już wcześniej. Mieszkało w nim ok. 5 tysięcy osób. W związku z tym, że teren nie mógł być powiększany, a liczba ludności była coraz większa, wzniesiono tam pierwsze „drapacze chmur”, które liczyły do 7–8 pięter.