Ostracyzm był rodzajem tajnego głosowania, w którym wolni obywatele typowali osoby podejrzane o dążenie do tyranii i zasługujące na wygnanie z miasta na 10 lat. Głosowanie odbywało się raz w roku na ateńskiej agorze, a osoba, którą wytypowano ponad 6000 razy na glinianych naczyniach musiała w ciągu 10 dni opuścić miasto. Prawo ostracyzmu wprowadził Klejstenes ok. 508 r. p.n.e.