Chleby pokładne, dosł. chleby oblicza – pieczywo obrzędowe; dwanaście placków z mąki przaśnej składanych jako nakazany przez prawo mojżeszowe rodzaj bezkrwawej ofiary. Chleby były bardzo duże (do wypieku każdego z nich używano 2/10 efy najczystszej mąki, tj. ok. 4 i układano je na złotym stole w dwa stosy – po sześć.