Jidysz od pierwotnego określenia w tym języku ‏ייִדיש־טײַטש‎ jidisz-tajcz „żydowski niemiecki”). – język Żydów aszkenazyjskich, powstały ok. X wieku w południowych Niemczech na bazie dialektu średnio-wysoko-niemieckiego. Pierwszy datowany zabytek piśmiennictwa pochodzi z roku 1272.