Władysław Starewicz (1882 - 1965) to filmowiec narodowości polskiej, tworzący na Litwie, w Rosji i we Francji, twórca i pionier filmów animowanych, twórca pierwszego w historii filmu lalkowego, który wszedł do dystrybucji kinowej. Jego kariera reżyserska zaczęła się w 1912 w Moskwie. „Piękna Lukanida”, pierwszy w historii film lalkowy przyniósł młodemu twórcy rozgłos. Starewicz otrzymał złoty medal im. Hugona Rizenfelda za najlepszy i najbardziej nowatorski, nie amerykański film animowany wyświetlany w USA. Doskonalił ciągle swoją technikę filmową. Pracował nad nowoczesną konstrukcją lalki.