Rusłan i Ludmiła to poemat wydany przez Aleksandra Puszkina w 1820 r. napisany w stylu baśni o porwaniu córki Włodzimierza I Wielkiego (wielkiego księcia kijowskiego z dynastii Rurykowiczów, świętego Kościoła prawosławnego i katolickiego), Ludmiły przez czarodzieja i o dzielnym rycerzu Rusłanie, który miał ją uratować.