Była to wystawa dzieł, odrzuconych przez jury Paryskiego Salonu, który w XIX w. miał monopol na wystawianie dzieł (bez wcześniejszego zaprezentowania prac jury, niemożliwa była kariera). Po licznych protestach artystów, Napoleon zadecydował aby otworzyć galerię prac odrzuconych. Pozbawiony oficjalnej powagi salon, stał się miejscem odwiedzanym przez szukający rozrywki tłum i okazją do szydzenia z artystów i ich dzieł. Wśród nich były prace Edouarda Maneta i Paula Cézanne'a.