Barkarola (wł. barca - czółno; także gondoliera) to typ pieśni śpiewanej przez gondolierów, a także wywodząca się od niej instrumentalna forma muzyczna. Rytm akompaniamentu często przybiera postać ostinata naśladującego ruch wioseł lub kołysanie łodzi. Forma ta stała się szczególnie popularna w XVIII i XIX wiecznej twórczości operowej.