Retiarius (łac. sieciarz) to typ gladiatora który stał się popularny w I wieku n.e. Walczył długim trójzębem osadzonym na drewnianym drzewcu oraz siecią rybacką przywiązaną do lewego nadgarstka, którą zarzucał na rywala. Następnie sztyletem o nazwie pugio dobijał powalonego przeciwnika. Jedyną ochroną retiariusa była wykonana z brązu osłona lewego barku o nazwie galerus.