Hikikomori to japońskie określenie oznaczające syndrom skrajnego wycofania społecznego, w którym osoba dobrowolnie izoluje się od społeczeństwa, spędzając większość czasu w domu lub pokoju, przez okres co najmniej sześciu miesięcy. Hikikomori po raz pierwszy zaobserwowano wśród młodzieży w Japonii w latach 90. XX wieku. Obecnie jest obserwowane na całym świecie i dotyka głównie młodych dorosłych, często z powodu presji społecznej i lęku.