Jakim terminem dawni Słowianie południowi i wschodni określali ofiarę całopalną składaną na cześć bóstwa?

Obiata to termin oznaczający ofiarę składaną bogom lub siłom nadnaturalnym. W rytuałach wedyjskich stosowano obiatę jako wlewaną lub wrzucaną do ognia. Słowianie zachodni składali obiatę, by uczcić zmarłych. Analogicznym pojęciem, wśród Słowian wschodnich i południowych, była żertwa. Słowianie połabscy używali z kolei terminu trzeba, który podobnie jak słowo obiata oznaczał "coś należnego, obiecanego, ślubowanego". Termin żertwa stosowany jest też podczas gry w warcaby, jako poświęcenie pionka dla późniejszych korzyści.