Tätort (ze szw. dosłownie „gęsto (zabudowana) miejscowość”) - termin używany w Szwecji, Finlandii, Danii i Norwegii na określenie miejscowości o liczbie mieszkańców 200 lub więcej, gdzie odległość między zabudowaniami mieszkalnymi nie przekracza 200 m oraz gdzie odsetek domów letniskowych nie jest większy niż 50%. Definicja ta została wypracowana i przyjęta w 1960 na spotkaniu szefów urzędów statystycznych państw nordyckich jako wspólna i obowiązująca w tych krajach.