Kirkut, kierkow, kierchol, kirchol to określenia cmentarza żydowskiego od wieków używane przez Polaków, głównie mieszkańców Galicji. Żydzi unikali stosowania tego określenia, zastępując je nazwami w jidysz (bejsojlem, bejsakwores i inne). Na ziemiach polskich Żydzi po raz pierwszy otrzymali przywileje gwarantujące nienaruszalność i ochronę cmentarzy żydowskich na mocy statutu kaliskiego wydanego w 1264 przez Bolesława Pobożnego w Kaliszu. W 1287 we wsi Czaszki założono cmentarz żydowski obecnie zwany starym cmentarzem żydowskim w Kaliszu. Jest on jednym z najstarszych polskich kirkutów.