Miłość do Lotty przeradza się w rodzaj niebezpiecznej fascynacji. Werter pisze: "Przeżywam dni tak szczęśliwe, jakie Bóg chowa dla swoich świętych. Jego radość burzy przybycie Alberta, narzeczonego Lotty, z którym Werter postanawia się zaprzyjaźnić. Mimo wszystko jego przyjazd jest dla Wertera nie do zniesienia.