Norwegia dwa razy (w 1972 i 1994) próbowała włączyć się do UE, lecz za każdym razem bezskutecznie. Głównymi przyczynami były: Konieczność poddania wspólnotowej kontroli bogactw naturalnych kraju – ryb, ropy naftowej i gazu ziemnego Norwegia mając wysokie PKB musiałaby więcej wpłacać do unijnego budżetu, niż z niego dostawać.