Eskwilin (Mons Esquilinus). Składający się ze szczytów: Oppius, Cispius i Fagutal, jedno z siedmiu wzgórz rzymskich, położone w środkowo-wschodniej części miasta pomiędzy wzgórzami Wiminał i Celius. W starożytności znajdowały się na nim osady latyńskie. Później, w okresie republiki był zamieszkany przez ubogą ludność rzymską.