Epopeja o Królu Gesarze jest poematem epickim Tybetańczyków, Mongołów i mniejszości Tu. Korzenie tej legendy sięgają początków buddyzmu tybetańskiego. Uważa się, że pieśń o nieustraszonym królu Gesarze, który rządził legendarnym Królestwem Ling, ma ponad 1000 lat. Uważana jest za ostatnią "żywą epopeję", jako że wśród Tybetańczyków i Mongołów znaleźć można ok. 140 pieśniarzy, którzy zajmują się tą balladą.