Wergiliusz komponował Eneidę przez dziesięć lat (29-19 p.n.e.) kreśląc najpierw scenariusz prozą, a potem przekładając go na wiersz. Zmarł zanim ukończył utwór. Uważając, że w bieżącym stanie poemat nie nadaje się do publikacji, Wergiliusz na łożu śmierci polecił spalić autograf. Zapobiegł temu Oktawian August rozkazując nadać utworowi, na ile to możliwe, ostateczny szlif i przygotować go do wydania. Poemat został wydany w roku 17 p.n.e. (około półtora roku po śmierci Wergiliusza).