Kwiaty polskie to nieukończony poemat dygresyjny autorstwa Juliana Tuwima, pisany od roku 1940 do śmierci poety. Jego bohaterem jest ogrodnik Ignacy Dziewierski który wydaje córkę za mąż. mąż za carskiego oficera, który tłumi protest proletariatu w Łodzi w 1905 roku, zabijając kilku robotników (sam także ginie). Córka niebawem umiera podczas porodu. Dziewierski bierze pod opiekę swoją nowo narodzoną wnuczkę – Anielę, później zmienia jej nazwisko z Iłganowa na Dziewierska. Czuje się winny że wydał córkę za wroga narodu Polskiego (przez co zaczął walczyć w Legionach podczas I WŚ)