Biały Kieł (tyt. oryg. White Fang) – powieść amerykańskiego pisarza Jacka Londona z 1906. Opowieść o wilku – Białym Kle oraz jego przejściach z psami i ludźmi. Po raz pierwszy wydana w 1906 roku, przekład polski – w 1926. Biały Kieł był w jednej czwartej psem i trzech czwartych wilkiem. Początkowo wychowywany przez matkę w puszczy, później przypadkiem trafił wraz z matką do Indian.