Teorię dysocjacji elektrolitycznej ogłosił w roku 1887 szwedzki fizykochemik Svante Arrhenius za co otrzymał w 1903 r. Nagrodę Nobla w dziedzinie chemii. Dysocjacja elektrolityczna to proces rozpadu cząsteczek związków chemicznych na jony pod wpływem rozpuszczalnika. Zdysocjowany roztwór związku chemicznego nazywa się elektrolitem.