Jakow Swierdłow jako działacz Partii Robotniczej Rosji, został jednym z najbliższych współpracowników Lenina, który cenił sobie jego „ogromną, nieprawdopodobną wprost pamięć”. Przygotowywał z nim rewolucję 1905 roku. W listopadzie 1917 roku po rezygnacji Kamieniewa, Jakow został przewodniczącym Wszechrosyjskiego Centralnego Komitetu Wykonawczego i do śmierci w 1919 był formalnie głową państwa rosyjskiego.