Który ssak ma więcej niż siedem kręgów szyjnych?

Dziobak jest nie­zwy­kłym zwie­rzę­ciem i równie nie­zwy­kły jest jego jad, pro­du­ko­wa­ny przez gruczoły znaj­du­ją­ce sie na nogach. Jak­kol­wiek jad ten nie może zabić czło­wie­ka, to wywołuje bardzo silny ból, który - co stanowi nie­roz­wią­za­ną zagadkę - nie zmniej­sza się nawet po podaniu morfiny. Biolodzy po­dej­rze­wa­ją, że jad może działać bez­po­śred­nio na re­cep­to­ry bólu w mózgu. Czasami ból ten nie znika cał­ko­wi­cie i utrzy­mu­je się mie­sią­ca­mi.

Niedź­wie­dzie. Ilość re­cep­to­rów w nosie niedź­wie­dzia jest 7 razy wieksza, niż u psa i około sto razy większa, niż u czło­wie­ka. Znane są przy­pad­ki niedź­wie­dzi po­lar­ny­ch, które ruszały na po­lo­wa­nie za ofiarą zwie­trzo­ną z od­le­gło­ści ponad 60 ki­lo­me­trów.

Na żaden. Niedź­wie­dzie polarne żyją na półkuli pół­noc­ne­j, a pingwiny - po­łu­dnio­wej.

Szpinak. Popeye to postać z komiksów i filmów ani­mo­wa­nych po­pu­lar­na w latach 30-tych XX wieku. Pomysł ze szpi­na­kiem narodził się praw­do­po­dob­nie z błędnego prze­ko­na­nia (wtedy po­wszech­ne­go­), jakoby szpinak był nad­zwy­czaj bogaty w żelazo. To z kolei było efektem pomyłki w ob­li­cze­niach nie­miec­kie­go chemika Emila von Wolffa, który zawyżył dzie­się­cio­krot­nie za­war­tość żelaza w szpi­na­ku.