Pallad (Pd, łac. palladium) – pierwiastek chemiczny z grupy niklowców w układzie okresowym, należący do triady platynowców lekkich. Został odkryty w roku 1803 roku przez Williama Hyde Wollastona w Londynie. Nazwa pochodzi od greckiej bogini Pallas, czyli Ateny. Została nadana w związku z niedawnym (1802) odkryciem planetoidy Pallas.