Kazimierz I Odnowiciel był synem Mieszka II Lamberta i Rychezy Lotaryńskiej. Bolesław Szczodry i Władysław Herman byli z kolei potomkami wspomnianego władcy (wraz z Marią Dobroniegą). Rządził w latach 1034 - 1058. Przeniósł on ośrodek władzy z Gniezna do Krakowa i odnowił tamtejsze biskupstwo. Ufundował opactwo benetyktynów w Tyńcu, a oprócz tego zbrojnie wyzwolił też zagarnięty przez Czechów Śląsk (1050), jednak na zjeździe w Kwedlinburgu w 1054 zawarł ugodę z królem Brzetysławem I i zgodził mu płacić za niego coroczny trybut.