Pareto efficiency is a state of allocation of resources from which it is impossible to reallocate so as to make any one individual or preference criterion better off without making at least one individual or preference criterion worse off. The concept is named after Vilfredo Pareto (1848–1923), Italian engineer and economist, who used the concept in his studies of economic efficiency and income distribution. The concept has been applied in academic fields such as economics, engineering, and the life sciences.

Optimum w sensie Pareto (czy efektywność w sensie Pareto, efektywność Pareto) to termin ekonomiczny oznaczający taki podział dostępnych dóbr, że nie można poprawić sytuacji żadnego podmiotu (dostarczyć mu większej ilości dóbr) nie pogarszając sytuacji któregokolwiek z pozostałych podmiotów. Nazwa terminu pochodzi od nazwiska włoskiego ekonomisty - Vilfredo Pareto.