Jan I Luksemburski, Jan Ślepy (cz. Jan Lucemburský, niem. Johann von Luxemburg; ur. 10 sierpnia 1296, zm. 26 sierpnia 1346 pod Crécy) – hrabia Luksemburga od 1309, król Czech od 1310, tytularny król Polski w latach 1310–1335. Jan przebywał głównie we Francji i Luksemburgu. W Czechach przebywał rzadko wykorzystując je jedynie jako źródło finansowania swoich wypraw. W jego zastępstwie rządził w nich jego syn Karol (ówczesny margrabia Moraw).