Skała Tarpejska to urwiste zbocze w południowej części Kapitolu rzymskiego. W starożytności ze skały strącano w przepaść przestępców skazanych za krzywoprzysięstwo, cudzołóstwo i zdradę stanu. Według legendy nazwa pochodzi od Tarpei, córki wodza rzymskiego Tarpejusa w czasie wojny z Sabinami. Tarpea zdradziła obrońców Kapitolu za obietnicę małżeństwa z wodzem Sabinów, w którym się zakochała.