Położony na wyspach Sołowieckich Monastyr był największą twierdzą w północnej części Imperium Rosyjskiego. Jego głównym twórcą był obdarzony darem jasnowidzenia Zozym Sołowiecki. W 1668 r., po odrzuceniu przez mnichów postanowień Soboru Moskiewskiego, przeciwko klasztorowi skierowano wojskową ekspedycję karną. Po 8 latach oblężenia, zakończyło się jego zdobyciem przez wojsko, przy życiu pozostało tylko 14 mnichów. Z wysp Sołowieckich pochodzi kamień, znajdujący się na placu Łubiańskim, upamiętniający ofiary represji politycznych w Związku Radzieckim.