The Ouroboros is an ancient symbol depicting a serpent or dragon eating its own tail. Originating in ancient Egyptian iconography, the ouroboros entered western tradition via Greek magical tradition and was adopted as a symbol in Gnosticism and Hermeticism and most notably in alchemy. The genus of the armadillo girdled lizard, Ouroborus cataphractus, takes its name from the animal's defensive posture: curling into a ball and holding its own tail in its mouth.

Uroboros to staroegipski i grecki symbol przedstawiający węża lub smoka z ogonem w pysku, który bez przerwy pożera samego siebie i odradza się z siebie. Jest symbolem nieskończoności, wiecznego cyklu początku i końca, przedstawia fizyczną i duchową jedność wszechrzeczy. Po raz pierwszy motyw Uroborosa pojawia się „Enigmatic Book of the Netherworld”. Jest to starożytny egipski tekst pogrzebowy znaleziony w grobowcu Tutanchamona ( XIV w pne). Pierwotnie Urobor był symbolem rzeki, która oplatała Ziemię. Nie miała początku, ani końca, do której spływały wody każdej rzeki i morza na świecie.